Konsekwencje kulturowe I wojny światowej były również znaczące. W wyniku straszliwych strat ludzkich i zniszczeń, społeczeństwa przeżywały traumę. W sztuce pojawiły się nurty takie jak ekspresjonizm, dadaizm i futuryzm, które odzwierciedlały chaos i niepewność po wojnie. W literaturze dominowały tematy alienacji, tragizmu i rozczarowania, czego przykładem są dzieła Ericha Marii Remarque’a czy Virginii Woolf.
Reklama
II wojna światowa: redefinicja międzynarodowego porządku
II wojna światowa (1939-1945) była jeszcze bardziej wyniszczająca, zarówno pod względem liczby ofiar, jak i zniszczeń. Po jej zakończeniu świat wszedł w nową erę, której cechą była polaryzacja sił na dwie główne supermocarstwa: Stany Zjednoczone i Związek Radziecki. Konflikt ten miał również głębokie skutki w polityce, ekonomii i kulturze.
Po wojnie powstały organizacje międzynarodowe, takie jak Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ), mające na celu zapobieganie przyszłym wojnom oraz promowanie współpracy międzynarodowej. Na konferencji w Jałcie (1945) mocarstwa alianckie podjęły decyzje, które miały na celu stworzenie nowego ładu światowego. Podzielono Niemcy na strefy okupacyjne, a także ustanowiono zimnowojenny podział świata na blok zachodni (z dominacją Stanów Zjednoczonych) i blok wschodni (zdominowany przez ZSRR).
Wojna miała również głęboki wpływ na kulturę. W wyniku wydarzeń takich jak Holokaust, temat ludzkiego cierpienia i zniszczenia stał się centralnym punktem wielu dzieł artystycznych i literackich. Reakcją na okrucieństwa wojny były również różne nurty w sztuce, takie jak realizm socjalistyczny w krajach komunistycznych i modernizm w krajach zachodnich. W literaturze pojawiły się utwory, które analizowały skutki wojny, takie jak „Na Zachodzie bez zmian” Remarque’a czy „Rok 1984” George’a Orwella, które przedstawiały dystopijne wizje świata po wojnie.
